سلامت و سبک زندگی

سلامت و سبک زندگی

سلامت و سبک زندگی

سلامت و سبک زندگی

طبقه بندی موضوعی
آخرین مطالب
پیوندها

همه ما با افراد مبتلا به سندرم وسواس کنترل اوضاع (Control Freak Syndrome) آشنایی داریم،که در سلامت روانشان اختلال وجود دارد اما نام این سندرم را کمتر شنیده‌ایم. حتی شاید خود شما هم یکی از همین افراد باشید! طبق تعریف این اصطلاح، فرد مبتلا به سندرم وسواس کنترل اوضاع، فردی است که احساس می‌کند باید همه موقعیت‌ها را به سمت هدف خاصی هدایت کند و طوری در جزئیات هر کاری دخالت کند که درنهایت نتیجه کار براساس نیازهای خودش شکل بگیرد. براساس گزارش Psychology Today، این افراد «به در کنترل داشتن همه چیز نیاز دارند، چون در غیر این صورت می‌ترسند که همه چیز از کنترل‌شان خارج شود و حتی زندگی‌شان از بین برود». دوباره به ظرف‌های غذا بعد از دیگران رسیدگی می‌کنید این افراد حتی ترجیح می‌دهند که بعد از چیده شدن ظرف‌های غذا در ماشین ظرف‌شویی توسط همسرشان، خودشان ظرف‌ها را دوباره در جای مناسب قرار بدهند، چون بی‌نظمی واقعا وجودشان را آشفته می‌کند.

وسواس به تعیین جای مشخص برای اشیا، یکی از صفاتی است که در افراد مبتلا به اختلال وسواس اجباری (OCD) هم مشاهده می‌شود. با این‌حال، افرادی که این ویژگی را دارند، لزوما به OCD مبتلا نیستند. فراتر از توانایی واقعی‌تان، مسئولیت می‌پذیرید آیا در مواقعی که دیگران به کمک نیاز دارند، شما سریعا داوطلب می‌شوید؟ این داوطلب شدن شما دقیقا به کدام دلیل است؟ تمایل ذاتی به انجام دادن اعمال خیر یا این‌که فکر می‌کنید فقط شما می‌توانید اوضاع را کنترل کنید؟ درواقع، افراد مبتلا به سندرم وسواس کنترل اوضاع، مسئولیت‌های متعدد را فقط ‌براساس یک قاعده مهم می‌پذیرند: من تنها فردی هستم که می‌تواند کارها را به‌درستی انجام بدهد. وسواس پاکیزگی و نظم دارید آیا اتاق خواب شما طوری چیده شده است که انگار برای عکس‌برداری آماده‌اش کرده‌اید؟! وسواس کنترل اوضاع و وسواس پاکیزگی و نظم، معمولا در کنار هم قرار می‌گیرند. درواقع،‌ هر دوی این وسواس‌ها،‌ فرد را به کنترل محیط افرادش مجبور می‌کنند.

البته گروهی از محققان در سال ۲۰۱۰ میلادی اعلام کردند که این نوع از رفتارها می‌توانند به‌عنوان یکی از تاکتیک‌های بقای بشر در نظر گرفته شوند. کمال‌گرا هستید فرد مبتلا به وسواس کمال‌گرایی، خودش و دیگران را مجبور می‌کند به این‌که همواره استانداردهای مشخصی را رعایت کنند، درحالی که رعایت این استانداردها واقعا کار دشواری است. طبق گزارش American Psychological Association، کمال‌گرایی، اختلال اضطرابی و افسردگی، همگی در کنار هم عمل می‌کنند، ‌ولی همه افراد کمال‌گرا لزوما به اختلال اضطرابی یا افسردگی مبتلا نیستند. افراد کمال‌گرا هم به دو نوع اصلی تقسیم می‌شوند: سازگار و ناسازگار. کمال‌گرایان ناسازگار، بسیار بیشتر از عدم رعایت استانداردهای خودشان آزرده می‌شوند. به مدیریت ذره‌بینی اعتقاد دارید مدیریت ذره‌بینی (micromanagement)، یکی از راه‌های دیگر برای کنترل اوضاع و نتایج امور است.

افرادی که براساس مدیریت ذره‌بینی زندگی می‌کنند، زمان زیادی را برای مسئولیت‌های خودشان صرف می‌کنند و به دیگران اجازه نمی‌دهند که نقشی در انجام امور مربوط به خودشان داشته باشند. اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی، شما را نابود می‌کنند افراد مبتلا به سندرم وسواس کنترل اوضاع، همه چیز را براساس برنامه درک می‌کنند و البته همه احتمالات را هم برای موقعیت‌های مختلف در نظر می‌گیرند. با این‌حال، اگر اتفاق خارج از برنامه‌ای برای آنان پیش بیاید، تمام وجودشان به هم می‌ریزد. این درحالی است که متخصصان حوزه سلامت روان همواره هشدار داده‌اند که برنامه‌ریزی بیش از حد اساسا برای زندگی مضر است. دیگران را مورد قضاوت قرار می‌دهید از آن‌جایی که افراد مبتلا به سندرم وسواس کنترل اوضاع فکر می‌کنند که فقط خودشان همه کارها را به‌درستی انجام می‌دهند، در درک رفتارهای متفاوت دیگران با مشکل مواجه می‌شوند.

درواقع، آنان به‌جای درک همدلانه درباره زندگی دیگران، اصرار دارند که همه را به استانداردهای خودشان نزدیک کنند و در صورت مواجهه با عدم تطابق، دیگران را شدیدا مورد قضاوت قرار می‌دهند. متاسفانه، والدینی که مبتلا به این وسواس هستند، می‌توانند ویژگی‌های خودشان را به فرزندان‌شان نیز انتقال بدهند. دیگران را مدام سرزنش می‌کنید اگر دیگران براساس مدل‌های ذهنی شما رفتار نکنند، فکر می‌کنید که آنان قطعا اشتباه بزرگی مرتکب شده‌اند و باید این موضوع را به اطلاع آنان برسانید. این وسواس به‌راحتی می‌توانند بزرگسالان را آزار بدهد، چه برسد به کودکان. محققان می‌گویند که اگر والدین دارای این ویژگی باشند، فرزندان‌شان کمتر احساس خوش‌بختی می‌کنند و حتی رضایت‌مندی آن‌ها از زندگی هم کاهش می‌یابد.

  • سلامت سبک زندگی

بیشتر مردم فکر می‌کنند که مشکلاتی در سلامت و بدن مانند کاهش شنوایی یا کسالت از اتفاقات بدیهی در دوران سالمندی هستند و هیچ مشکل دیگری را نشان نمی‌دهند، اما دقیقا این‌طور نیست. درواقع، این نشانه‌های رایج پیری می‌توانند از علائم ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲ باشند. به‌گفته متخصصان، از آن‌جایی که بیماری دیابت کاملا تدریجی پیشرفت می‌کند، فرد بیمار می‌تواند مشکل عجیبی را احساس نکند، اما به این بیماری مبتلا شده باشد.

پس قبل از این‌که هر کدام از علائم زیر را به افزایش سن مرتبط کنید، آن‌ها را به‌عنوان نشانه‌های احتمالی ابتلا به بیماری دیابت نوع ۲ در نظر بگیرید. ضعف شنوایی یا تاری دید وقتی که افراد نمی‌توانند صحبت دیگران را به‌طور واضح بشنوند یا وقتی که نمی‌توانند نوشته‌های کتاب را بخوانند، معمولا این مشکلات را به پیری و کاهش سلامت بدن ربط می‌دهند. با این‌حال، مطالعات علمی نشان داده‌اند که افراد مبتلا به بیماری دیابت، ۲ برابر بیشتر از دیگران با احتمال ابتلا به ضعف شنوایی یا حتی از دست دادن شنوایی مواجه هستند.

یکی از ویژگی‌های بیماری دیابت، این است که به رگ‌های خونی و عصب‌های موجود در گوش‌ها و چشم‌ها آسیب می‌رساند. بیماری‌هایی مانند رتینوپاتی و آب مروارید هم می‌توانند به بینایی صدمه بزنند. کمبود انرژی و تحریک‌پذیری دوران سالمندی معمولا با کمبود انرژی همراه است که در ادامه به بدخلقی و تحریک‌پذیری عصبی منجر می‌شود. با این‌حال، بیماری دیابت نوع ۲ هم می‌تواند باعث خستگی و تندمزاجی در بعضی از افراد شود. در این موارد، گلوکز در جریان خون تجمع می‌کند و برای تولید انرژی به سلول‌ها منتقل نمی‌شود. همین روند است که احساس خستگی، گرسنگی، کسالت و کمبود انرژی را در این بیماران به‌وجود می‌آورد، چون فرآیند سوخت‌رسانی به سلول‌های بدن مختل شده است.

یکی از مطالعات PLoS One هم در سال ۲۰۱۶ نشان داده است که عوامل دیگر مانند افسردگی، بیماری فشار خون بالا، التهاب و انواع بیماری‌های قلبی و متابولیک در سالمندان، به‌طور مستقل با افزایش خطر ابتلا به بیماری دیابت همراه هستند. تکرر ادرار و تشنگی شدید بعضی از افراد با افزایش سن، بیشتر از قبل ادرار می‌کنند و بیماری دیابت می‌تواند یکی از علت‌های این مشکل باشد. در این موارد، قند در جریان خون باقی می‌ماند و به سلول‌های بدن نمی‌رسد. بنابراین، تنها راه برای دفع قند از بدن، ادرار است. تداوم این روند هم تعادل آب بدن را برهم می‌زند و درنهایت تشنگی شدیدی را به‌وجود می‌آورد.

بعضی از افراد مبتلا به بیماری دیابت سعی می‌کنند که تشنگی شدیدشان را با مصرف نوشیدنی‌های شیرین و گازدار برطرف کنند، اما نمی‌دانند که چنین کاری می‌تواند چرخه باطل و آزاردهنده‌ای را بازتولید کند. کاهش وزن بدون دلیل بعضی از افراد همراه با افزایش سن، کاهش وزن را تجربه می‌کنند که واقعا می‌تواند از ویژگی‌های افزایش سن و پیری باشد. با این‌حال، هرگونه کاهش وزن بدون دلیل (خصوصا بدون تلاش برای کاهش وزن) به بررسی دقیق نیاز دارد. افراد مبتلا به بیماری دیابت کنترل‌نشده، سوخت بدن خودشان را از غذاهای مصرفی به‌دست نمی‌آورند و درنتیجه با کاهش وزن بی‌دلیل مواجه می‌شوند. علائم غیرعادی پیری می‌تواند با این مشکلات همراه باشد: بی‌حسی و سوزن‌سوزن شدن دست‌ها و پاها، خشکی و خارش پوست،‌ بهبودی دیرهنگام زخم‌ها.

با این‌حال، همه این نشانه‌ها می‌توانند به آسیب‌دیدگی جریان خون اشاره داشته باشند که درنتیجه بیماری دیابت کنترل‌نشده یا طولانی شدن دوره این بیماری به‌وجود آمده است. این آسیب‌دیدگی اجازه نمی‌دهد که مواد مغذی، مایعات، چربی‌ها و اکسیژن به نقاط مورد نظر در بدن برسند.

  • سلامت سبک زندگی

یکی از بررسی‌های گسترده اخیر نشان می‌دهد که احتمالا نوعی ارتباط بین بیماری پارکینسون و خطر بروز سکته مغزی وجود دارد. گزارشی از این بررسی در آخرین کنفرانس بین‌المللی سکته مغزی در هوستون ارائه شده است. البته محققان می‌گویند که این مطالعه نمی‌تواند ثابت کند که یکی از این مشکلات به مشکل دیگر منجر می‌شود یا حتی این ارتباط یک‌سویه یا دوسویه است.

درواقع، شاید بیماری پارکینسون است که شانس مواجه شدن با سکته مغزی ایسکمیک را افزایش می‌دهد؛ یا حتی برعکس، از آن‌جایی که مغز بعد از سکته مغزی ضعیف می‌شود، خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را بالاتر می‌برد. دکتر اندرو فیگین (متخصص مغز و اعصاب در موسسه علوم اعصاب Northwell Health) درباره این یافته‌های جدید می‌گوید: «شاید یک عامل ناشناخته و جداگانه، به‌طور مستقل بتواند این دو بیماری را به همدیگر مرتبط کند.

درواقع، ممکن است بعضی از فرآیندهایی که همراه با پیری شکل می‌گیرند، خطر مواجه شدن با سکته مغزی و ابتلا به اختلال‌های نورودژنراتیو مانند بیماری پارکینسون را افزایش بدهند». به‌گفته محققان، بیماران مبتلا به پارکینسون می‌توانند اقدامات مناسبی را در جهت اصلاح سبک زندگی برای به حداقل رساندن خطر بروز سکته مغزی و اختلال‌های عصب‌شناختی انجام بدهند که بدین ترتیب هستند: خودداری از سیگار کشیدن، ورزش کردن به‌طور منظم، کنترل وزن، کنترل فشار خون و پیشگیری از ابتلا به دیابت.

 

  • سلامت سبک زندگی

حفظ سبک زندگی سالم می‌تواند برای دانش‌آموزان واقعا سخت باشد، چون بخش زیادی از وقت آنان برای رسیدگی به تکالیف مدرسه، موفقیت در امتحانات و رسیدگی به زندگی اجتماعی صرف می‌شود. با این‌حال، سلامت نامطلوب می‌تواند سریعا به استرس، مشکل در وضعیت عزت نفس و اعتمادبه‌نفس، خلق‌وخوی ضعیف، بیماری و خستگی منجر شود. خوش‌بختانه، دانش‌آموزان می‌توانند از راه‌های مختلفی، سلامتی خودشان را در طول سال‌های دانش‌آموزی حفظ کنند و سبک زندگی سالمی داشته باشند.

مسائل تغذیه‌ای دانش‌آموزان باید از بهترین تغذیه ممکن برخوردار باشند و روزانه حداقل ۴ وعده مصرفی میوه و ۵ وعده مصرفی سبزی بخورند. والدین باید دانش‌آموزان را به استفاده از این مواد غذایی تشویق کنند: غلات سبوس‌دار، لبنیات کم‌چرب، منابع پروتئینی بدون چربی (مثل بوقلمون). آموزش دادن حجم مصرفی مناسب برای هر وعده نیز به تغذیه بهتر دانش‌آموزان کمک می‌کند. خوراکی‌هایی مانند ماست کم‌چرب، هویج و سیب باید همواره در دسترس دانش‌آموزان قرار داشته باشند تا میل استفاده از خوراکی‌های ناسالم در آنان کنترل شود.

تناسب اندام همه دانش‌آموزان، از سن ۷ تا ۱۷ سالگی، باید روزانه حداقل ۶۰ دقیقه فعالیت بدنی داشته باشند. پس از ۱۸ سالگی نیز دانش‌جویان باید ۲.۵ ساعت در هفته، فعالیت هوازی با شدت متوسط را ادامه بدهند. فراهم کردن شرایط لازم برای فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و... نیز به سلامتی کودکان کمک می‌کند. ثبت نام در کلاس‌های ورزشی یا رفتن به باشگاه ورزشی هم آمادگی بدنی را در دانش‌آموزان حفظ می‌کند.

عادت‌های سالم دانش‌آموزان باید از عادت‌های روزانه سالم یا الگوهای رفتاری مطلوب برای مدیریت استرس کمک بگیرند تا روز راحت‌تری داشته باشند و استرس را به‌خوبی کاهش بدهند. برای مثال، آنان باید همه وسایل روزمره خودشان مانند کارت‌های اعتباری، کتاب‌های مدرسه، کلیدها و... را در محل مشخصی قرار بدهند.

علاوه بر این، دانش‌آموزان نباید انجام دادن هر کاری را به زمان آینده موکول کنند، چون فشار ذهنی ناشی از این کار به شکل‌گیری استرس شدید منجر می‌شود. دانش‌آموزان باید در صورت نیاز، حتما از والدین خودشان درخواست کمک کنند، چه در مسائل درسی و چه در مسائل دیگر.

نکات مهم اگرچه برنامه‌ریزی روزانه می‌تواند در روزهای اول برای دانش‌آموزان سخت باشد، اما خواب شبانه آن‌ها حداقل باید به ۷ ساعت برسد. کمبود خواب می‌تواند بر همه جنبه‌های زندگی دانش‌آموزان تاثیر منفی بگذارد و قطعا روابط اجتماعی و تحصیلات درسی هم از این مشکل تاثیر می‌پذیرند. به‌علاوه، کمبود خواب می‌تواند سیستم ایمنی بدن را ضعیف کند و شانس ابتلا به بیمار‌ی‌های مختلف را افزایش بدهد. دانش‌آموزان هرگز نباید وعده صبحانه را نادیده بگیرند، چون سوخت اصلی بدن آنان از همین وعده گرفته می‌شود و انرژی آن‌ها در طول روز به کیفیت صبحانه بستگی دارد.

  • سلامت سبک زندگی

فرزند خوش‌خُلق و شیرین شما ممکن است در طول دوران بلوغ، به فردی کاملا متفاوت تبدیل شود. نوجوانان در طول این مرحله از زندگی، تغییرات جسمانی و روانی زیادی را تجربه می‌کنند که هر کدام می‌توانند باعث سردرگمی، عصبانیت و سرکشی در سلامت زندگی او شوند. اگرچه آن‌ها معمولا در این شرایط سعی می‌کنند تا پدر و مادر را از خودشان دور کنند، اما شدیدا به حمایت و درک شدن نیاز دارند تا از این مرحله با موفقیت بگذرند و به فرد بزرگ‌سال پخته‌ای تبدیل شوند.

کسب اطلاعات مناسب درباره تغییرات روانی خاص در این دوره از سلامت زندگی می‌تواند به والدین کمک کند تا بهتر از قبل با فرزندشان رفتار کنند. یکی از مهم‌ترین اثرات روانی دوران بلوغ، نارضایتی از بدن و اعتماد به نفس پایین است. وقتی که بدن آن‌ها شروع به تغییر می‌کند، آن‌ها تفاوت‌ها را احساس می‌کنند و نسبت به این تغییرات نیز خودآگاهی خاصی پیدا می‌کنند.

یکی از مطالعات Adolescence در سال ۲۰۰۱ میلادی نشان می‌دهد که سطح بالایی از نارضایتی نسبت به بدن در نوجوانان وجود دارد. دختران نوجوان بیشتر از پسران نوجوان نسبت به وزن حساس می‌شوند و به کاهش وزن اهمیت می‌دهند. این درحالی است که پسران نوجوان معمولا بر روی افزایش توده‌های عضلانی بدن تمرکز می‌کنند. افزایش نگرانی نسبت به تصویر بدن معمولا به کاهش اعتماد به نفس در نوجوانان منجر می‌شود. مطالعات علمی دیگری نیز وجود دارند که همین نتایج را تایید می‌کنند.

 یکی از مطالعات Commonwealth Fund نشان می‌دهد که بالای نیمی از دختران نوجوان آمریکایی با ورود به سن بلوغ، کاهش شدید اعتماد به نفس را تجربه می‌کنند. نوجوانان باید بدانند که تغییرات مختلف در دوران بلوغ کاملا طبیعی است و هر انسانی چنین تغییراتی را تجربه خواهد کرد.

  • سلامت سبک زندگی

مقابله با پیری و خصوصا پیری پوست، یکی از مسائلی است که قطعا توجه هر خانمی را به خودش جلب می‌کند. با این‌حال، همه چیز فقط به داروها و محصولات بهداشتی و آرایشی مربوط نمی‌شود، بلکه عادت‌های خاصی در سبک‌زندگی انسان‌ها در پیری پوست آن‌ها موثر هستند.

خواب کافی و مطلوب، یکی از مهم‌ترین بخش‌های زندگی است که به مقابله با پیری پوست کمک می‌کند، اما از چه طریق؟! از راه تقویت فرآیندهای ترمیمی بدن. روابط زناشویی موفق و احساش شادی و خوش‌بختی در زندگی، باعث ترشح هورمون‌های خاصی در بدن می‌شوند که تاثیر مثبتی روی پوست دارند و کاری می‌کنند که پوست شما درخشش واقعی و جذابی داشته باشد.

این تصور کاملا نادرست است که اگر به سن خاصی برسید، دیگر برای مقابله با پیری خیلی دیر است. واقعیت این است که هیچ وقت دیر نیست که به خودتان کمک کنید تا بهتر و جذاب‌تر به نظر برسید. بدن ما انسان‌ها طوری طراحی شده است که می‌تواند خودش را بازسازی و تعمیر کند، فقط اگر ابزارهای لازم را در اختیارش بگذاریم. بنابراین قبل از هر چیز، از اصلاح سبک‌زندگی و اصلاح طرز فکرتان درباره پیری شروع کنید!

 

  • سلامت سبک زندگی

بهار، فرصت مناسبی برای ایجاد تغییرات کوچک و بزرگ در زندگی برای بهبود سبک زندگی و داشتن زندگی سالم‌تر است. از این رو، در ادامه به ۳ نکته کوتاه و کاربردی که می‌توان به سادگی برای بهتر شدن شرایط زندگی در فصل بهار به کار بست، اشاره می‌کنیم.                                    

۱. از انرژی بهار لذت ببرید! بهار،‌ فصل تولد دوباره برای طبیعت و همه انسان‌ها است. شما در بهار فرصت دارید که با دقت به زندگی و سبک زندگی گذشته‌تان نگاه کنید و بخش‌های آزاردهنده را برای سال جدید کنار بگذارید. بهار، فصل برنامه‌ریزی برای سال جدید و ساختن شخصیت جدیدتان است. راز بهار در همین خلاقیت و آغازهای تازه نهفته است. فراموش نکنید که ما ذاتا موجودات خلاقی هستیم، اما این خلاقیت را به‌ راحتی ساکت می‌کنیم. ما با ذهنیت، نگرش‌ها، ترس‌ها، تردیدها، انتخاب‌ها و استرس‌های خودمان در برابر نیروی زندگی مقاومت می‌کنیم، درحالی که باید از نیروی زندگی لذت ببریم.     

۲. خانه و زندگی‌تان را پاک‌سازی کنید! بهار، فصل تطهیر و تصفیه برای خانه و زندگی هر کدام از ما است. در این فصل باید از زیاده‌روی‌های احتمالی در مصرف غذاهای ناسالم، سیگار کشیدن و... دست برداریم، تا حد امکان از تماس با مواد شیمیایی دور بمانیم و بگذاریم که کبدمان استراحت کند. اگر نمی‌توانید رژیم غذایی‌تان را اصلاح کنید، حتما پیش متخصص تغذیه بروید، چون این پزشکان می‌توانند هوس‌ها و عادت‌های غذایی شما را اصلاح کنند. این اصلاح از اهمیت زیادی برخوردار است، چون توانایی‌ها، سرزندگی و خلاقیت ما را بیشتر می‌کند. 

 ۳. برنامه ورزشی خودتان را تنظیم کنید! شروع روز با حرکات کششی، بهترین کار برای بیدار کردن بدن است. تمرین‌هایی مانند یوگا نیز برای حفظ جوانی و انعطاف‌پذیری فوق‌العاده هستند. در ادامه، استفاده از وزنه‌های سبک و پرداختن به فعالیت‌های هوازی، دو فایده مهم به شما می‌رساند: تقویت قلب و افزایش استقامت. برنامه ورزشی کامل هم به بدن آرامش می‌دهد و طراوت را به آن بازمی‌گرداند، درحالی که ترشح اندورفین را هم در مغز بیشتر می‌کند. یکی از مزیت‌های ورزش منظم، این است که سطح انرژی افراد را به مرور زمان افزایش می‌دهد.

بیماری‌های خاص و مشکلات ویروسی به افراد اجازه نمی‌دهند تا انرژی خودشان را با کمک فعالیت‌های بدنی بازسازی کنند. در فصل بهار علاوه بر ورزش کردن، باید از خانه بیرون بروید و در میان درختان، کنار دریاها و رودخانه‌ها، نسیم بهاری را لمس کنید و به صدای پرندگان گوش بدهید. بخش مهمی از سازگار شدن ما با فصل بهار، به هماهنگ شدن با هارمونی زمین و طبیعت بستگی دارد.

  • سلامت سبک زندگی

تردیدی نیست که استفاده از داروهای تجویزی، نقش مهمی در درمان بیماری‌های التهابی روده (IBD) دارند. با این‌حال، افراد مبتلا IBD نباید اهمیت سبک ‌زندگی را در این بیماری‌ها فراموش کنند. بخش زیادی از آب بدن این بیماران، از طریق مدفوع هدر می‌رود. بنابراین نوشیدن مقدار زیادی از مایعات می‌تواند به تامین دوباره آب بدن کمک کند.

پرهیز از محصولات لبنی و دوری از موقعیت‌های استرس‌زا نیز به کاهش علائم IBD کمک می‌کنند. علاوه بر این‌ها، ورزش کردن و ترک سیگار هم می‌توانند نقش موثری در تقویت سلامتی و سبک ‌زندگی این افراد ایفا کنند. استفاده از مکمل‌های ویتامین و املاح می‌تواند کمبودهای تغذیه‌ای را در افراد مبتلا به IBD جبرا کند، اما این کار باید زیر نظر پزشک صورت بگیرد.

برای مثال، استفاده از مکمل آهن می‌تواند بیماری کم‌خونی را درمان کند. البته در برخی موارد، افراد مبتلا به IBD باید تحت عمل جراحی قرار بگیرند. برخی از این عمل‌های جراحی بدین ترتیب هستند: استریکچرپلاستی برای باز کردن روده‌هایی که باریک شده‌اند. بستن یا برداشتن فیستول‌ها. برداشتن قسمت‌های آسیب‌دیده روده در افراد مبتلا به بیماری کرون. برداشتن تمام کولون و رکتوم، در موارد شدید ابتلا به کولیت اولسراتیو.

افراد مبتلا به بیماری‌های التهابی روده (IBD) بیشتر از دیگران با خطر ابتلا به سرطان کولون مواجه هستند. بنابراین، معمولا از کولونوسکوپی منظم برای نظارت بر وضعیت این افراد در ارتباط با سرطان کولون استفاده می‌شود. 

  • سلامت سبک زندگی

نارسایی قلبی، نوعی بیماری مزمن است که معمولا با بیماری‌های قلبی دیگر اشتباه گرفته می‌شود. در حالی که آزمایش‌های تخصصی و آگاهی داشتن نسبت به این بیماری، شناسایی آن را آسان‌تر می‌کند، اما زندگی کردن با نارسایی قلبی واقعا چالش‌برانگیز است. برخی افراد فکر می‌کنند که داشتن عادت‌های سالم و سبک زندگی سالم می‌تواند از آن‌ها در مقابل نارسایی قلبی ارثی محافظت کند، اما واقعیت نشان می‌دهد که این‌طور نیست.

بعضی از کاردیومیوپاتی‌ها یا بیماری‌های عضله قلب با اختلالات ژنتیکی مرتبط هستند و می‌توانند ارثی باشند. پزشکان روزبه‌روز در زمینه آزمایش‌های ژنتیکی و شناخت اختلالات ژنتیکی پیشرفت می‌کنند، اما از آن‌جایی که نارسایی قلبی می‌تواند ارثی باشد، این امکان همیشه وجود دارد که فرد بدون داشتن عوامل خطر واضح به نارسایی قلبی مبتلا شود.

بر اساس گزارشی که متخصصان ارائه کرده‌اند، بیمارانی هستند که از نظر تناسب اندام و سبک زندگی در وضعیت خوبی به سر می‌برند و هر روز ورزش می‌کنند، ‌اما به نارسایی قلبی مبتلا می‌شوند. بسیاری از افراد هنوز نمی‌دانند که مراقبت کردن از قلب در مقابل نارسایی قلبی باید با جدی گرفتن مراقبت از سلامت روان همراه باشد.

متخصصان می‌گویند که نارسایی قلبی و افسردگی ارتباط خیلی نزدیکی با هم دارند. به همین دلیل است که متخصصان به بیماران توصیه می‌کنند تا یوگا و مدیتیشن را برای حفظ آرامش جدی بگیرند.

  • سلامت سبک زندگی

 یکی از مطالعات سوئدی نشان می‌دهد که افراد مبتلا به اوتیسم و ناتوانی در یادگیری، ۴۰ برابر بیشتر از دیگران با احتمال مرگ زودرس به دلیل بیماری عصبی مواجه هستند پس مراقب سلامت آنها باشید . به‌علاوه این‌که خطر مرگ بر اثر خودکشی در بین بزرگسالان مبتلا به اوتیسم اما بدون مشکل ناتوانی در یادگیری، ۹ برابر بیشتر از افرادی است که مبتلا به اوتیسم نیستند.

محققان در این مطالعه به بررسی ۲۷ هزار و ۱۲۲ فرد مبتلا به اوتیسم پرداختند که بیماری‌شان در فاصله سال‌های ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۹ ثبت شده بود و وضعیت آنان را با حدود ۲ میلیون نفر دیگر مقایسه کردند.

درنتیجه این مقایسه، مشخص شد که افراد مبتلا به اوتیسم با متوسط سنی ۵۴ سال، ۱۶ سال زودتر از دیگران می‌میرند. این بیماری روی چگونگی برقراری ارتباط آن‌ها با دیگران تاثیر می‌گذارد و درک آن‌ها از جهان اطراف‌شان هم تحت تاثیر همین بیماری قرار دارد و همی امر در سلامت آنها تاثیر گذار است..

علائم ناشی از این بیماری هم می‌تواند از درجه خفیف تا درجه بسیار شدید، بروز پیدا کند. این یافته‌ها، شواهد قبلی را تایید می‌کنند که نشان می‌داد افراد مبتلا به اوتیسم با خطر بالای ابتلا به مشکلات روانی مثل افسردگی و اختلال اضطرابی، و بیماری‌های عصب‌شناختی مثل صرع و البته بیماری‌های دیگر مثل دیابت و بیماری قلبی، مواجه هستند.

  • سلامت سبک زندگی